Park Sempione w Mediolanie: połączenie natury i spokoju

Parco Sempione

Znajdujący się pomiędzy Castello Sforzesco i corso Sempione, któremu zawdzięcza nazwę Parco Sempione jest historycznie drugim parkiem miejskim w Mediolanie, jak również ze swoimi 47 hektarami powierzchni, największym spośród parków centralnych miasta.

Zrealizowany w latach 1890-1893 przez architekta Emilio Alemagna na obszarze gdzie w XV wieku rozpościerał się największy ogród książęcy, zwany il „Barcho„, i zawdzięcza swoje istnienie okresowi kryzysu budowlanego, mającego miejsce w tamtych latach w Mediolanie.

Park w stylu angielskim charakteryzuje się rozległą łąką centralną, obramowaną przez ścieżki i laski, rozciągającą się z południa na północ, na całej jego długości, tworząc wspaniałe wrażenie perspektywistyczne pomiędzy Castello i l'Arco della Pace, znajdującymi się na odpowiednich krańcach.

Pośrodku łąki, dokładnie w połowie drogi pomędzy dwoma zabytkami znajduje się jeziorko, które rozwidla się na dwa „ramiona”, z których nad jednym znajduje się most „Ponte delle Sirenette„, przeniesiony tu w 1830 roku, na skutek pokrycia jednego z kanałów, nad którym się znajdował. Cztery pomniki zdobiące go, zrobione z żeliwa i będące dziełem rzeźbiarza Tettamanti znane są w Mediolanie jako „siostry żeliwowe”.

W części centralnej parku znajdują się „Fontana metafisica” czy „Bagni misteriosi” (tajemnicze łaźnie) De Chirico, kilka placów zabaw i Monte Tordo, która gości pomnik Monumento a Napoleone III wykonany przez Francesco Barzaghi oraz małą bibliotekę dzielnicową.

Poza ogrodzeniem, które otacza część centralną parku, w na wschodnim obrzeżu znajduje się l'Arena – Stadio Civico, budowla neoklasyczna wzniesiona przez Luigi Canonica w 1806, siedziba wydarzeń sportowych. Niedaleko znajdują się l'Acquario Civico oraz fontanna z wodą cuchnącą siarką, zwaną wodą zgniłą, bardzo dobrzez znaną mediolańczykom.

Na boku zachodnim wznosi się Palazzo dell'Arte, siedziba Triennale di Milano , a obok niego wieża Torre del Parco (Torre Littoria).